folling down

Nie czujesz się dziwnie czytając czyjś pamiętnik? Przecież okradasz mnie z moich własnych sekretów, uczuć  nieznające światła zewnętrznego, gdyż ktoś je właśnie schował, a ty bezczelnie dobrałeś się do nich. To czyjeś życie, do którego ty prawa nie masz. A jednak to zrobiłeś. Otworzyłeś i zacząłeś czytać. Chyba nie byłeś świadom konsekwencji jakie się z tym wiążą.

To nie będzie felieton kiepskich anegdot, to będzie coś z czym ja żyłam i nie dałam sobie rady. Z czym cierpiałam, z czym schodziłam na najgłębsze dno jakie można osiągnąć. Myślisz pewnie: "Żyłaś? Jak to?" Tak, czas przeszły. Myślę, że mogę zacząć już używać takiego wyrażania, nieprawdaż?  Może jestem, a może mnie już nie ma? Przeraża cię to? Bo powinno. . .

Przez to co się wydarzyło, przez to jak świat potrafił mnie upokorzyć i zranić znalazłam się tu. W złym czasie o złej porze. Może właśnie dlatego tak to się skończyło? Czy to było powodem posunięcia się do takiego kroku, na który ja się zdecydowałam?  A co jeśli to było to wygodniejsze wyjście? Dużo lepsze rozwiązanie niż życie w takim świecie, świecie, gdzie mój niekończący się ból jest jak jedna kropla w oceanie- dla nikogo nie istniał. A jednak zaprowadził mnie na drugą stronę...  Powinieneś mi tylko zazdrościć, teraz.

To o czym pojęcie miałam tylko ja, moje łzy, ból, cierpienie i sekrety, które musiałam skrywać w sobie, naprawdę musiałam... To wszystko stało się powodem. Stało się powodem, dla którego postanowiłam zakończyć moją wędrówkę. Jestem z tego dumna... I ty też powinieneś. Skończyło się to, co najgorsze w nędznym, wypłowiałym ludzkim życiu. Czy było warto? Śmiech. Dowiem się tego już niebawem. A może już znam odpowiedź?

Teraz moje życie jest przed twoimi oczami. Zacząłeś czytać, musisz skończyć tą lekturę. Odwrotu nie ma. Cóż, teraz to twój problem. Zostawiam cię z tym, nie wiedząc jak ty sobie z tym poradzisz. A może ciebie to też ściągnie na samo dno?

Kto wie ile czasu minie zanim dołączysz do mnie.